“We zijn hier vandaag, maar we hadden hier eigenlijk niet moeten zijn.” Het waren de eerste woorden van de voorganger. Een zin die samenvatte wat alle aanwezigen voelden.
Koppijn
Op Facebook had ik nu een leuk filmpje van mijn hond kunnen posten. Dat hij ligt te rollen in het gras of dat hij meeloeit als er een ambulance voorbijkomt. Of een foto van het ontbijtje met mijn dochter. Mijn dagelijks leven voor de buitenwereld, maar wat je niet ziet is dat ik eigenlijk knallende koppijn heb. Koppijn omdat ik net van een begrafenis kom.
Schone schijn
Op social media lacht de wereld je tegemoet. Balkonnetjes van nog geen meter diep met rijk bloeiende planten en een knus zitje. Nergens spinnenwebben, vogelpoep of hoopjes dooie bladeren. En dan die selfies van mensen die hun pilsje liften, zodat je thuis mee kunt proosten. In je eentje.
Troost en een nieuw begin
Misschien was het creëren van dat mooie balkonnetje een manier om troost of afleiding te zoeken. Afleiding vanwege je ontslag, het eind van je relatie of omdat je iemand mist. Het opvegen van dorre bladeren, het zaaien van nieuwe bloemen en het plaatsen van een stoeltje op een plekje waar de zon schijnt. Aan het eind van een dal weer de weg omhoog weten te vinden. Iets nieuws creëren en je weer stukje bij beetje op de toekomst kunnen richten. Dat is wat foto’s óók kunnen vertellen. Zelfs als er geproost wordt. Want proosten wil niet zeggen dat er de hele tijd gedold wordt. Wellicht bieden die vrienden elkaar op dat terrasje een luisterend oor in moeilijke tijden. Meer dan dat heb je soms niet nodig om weer even verder te kunnen.
Achter elke foto schuilt een verhaal. Je weet niet altijd welk verhaal; schijn kan aardig bedriegen. Toch post ik vandaag geen foto. Er is er geen die het juiste verhaal kan vertellen. Ik heb en houd hoofdpijn en wil er niet omheen draaien.
Ik hoop dat haar naasten een luisterend oor vinden en dat er een tijd komt dat hun stoel weer in de zon staat. Zij was het waard om hoofdpijn voor te hebben.
Want we waren daar wel, maar we hadden er eigenlijk niet moeten zijn.